نویسنده: فاطمه ملایی/سردبیر
قتل یک جوان رفسنجانی توسط یک تبعه افغانستانی دوباره مردم رفسنجان را خشمگین کرده است، قتل‌هایی که به صراحت می‌توان گفت هر از گاهی اتفاق می‌افتند!
به گزارش پایگاه خبری شایوردنیوز/یادداشت/ ۸ ماه پیش یک تبعه افغانستانی در باغات پسته منطقه نوق رفسنجان ده نفر را به قتل رساند، و این‌بار در مرکز شهر رفسنجان یک مهاجر افغانستانی در شلوغ‌ترین ساعت تردد شبانه به خود جرأت می‌دهد که یک شهروند رفسنجانی را با ضربات چاقو به قتل برساند، جوانی که به گفته دوستانش کارگر و نان‌آور خانواده بوده است.
هیچ کس منکر رفتارهای انسان‌دوستانه با مهاجران نیست و این‌که آن‌ها هم حق و حقوقی دارند و مهاجران را باید پناه داد. اما واقعیت امر این است که حقوق بشر جای خود را دارد و قوانین مهاجرت و شیوه زندگی مهاجرین در شهری که ساکن هستند هم باید به درستی و بر اساس ضوابط و قوانین انجام گیرد و این موضوع را نمی‌توان انکار کرد که مهاجرت اتباع افغانستانی به رفسنجان از کنترل خود خارج شده است و ده‌ها هزار نفر از این افراد فاقد مدارک هویتی و شناسایی هستند و غیرقانونی در رفسنجان زندگی می‌کنند و روز به روز هم بر جمعیت آن‌ها افزوده می‌شود و گسترش روز افزون جمعیت مهاجران افغانستانی در رفسنجان نگرانی‌های را ایجاد کرده است. موضوعی که بارها امام جمعه رفسنجان از تریبون نماز جمعه به مسئولان و نهادهای امنیتی گوشزد کرده است: «شهرستان رفسنجان دیگر ظرفیت این حجم از اتباع بیگانه افغانستانی را ندارد و باید ساماندهی شوند و تعدیل در این خصوص صورت گیرد و آن‌هایی که هم هستند احراز هویت شوند تا مشکلی در این خصوص به وجود نیاید و این یکی از خواسته‌های مهم شهروندان رفسنجانی‌ست و اتباع از نظر امنیتی، فرهنگی و سیاسی مشکلاتی را به وجود می‌آورند.»
چندماه پیش در دوران مصطفی بخشی معاون سابق فرماندار، طرح اطلس اجتماعی و سرشماری اتباع خارجی در رفسنجان آغاز شد و قرار بود اتباع غیرمجاز از شهرستان طرد شوند اما با تغییر و تحولات در معاونت سیاسی و کش‌وقوس‌ها و زدوبندهای سیاسی مشخص نیست این طرح به کجا رسیده است و آیا سرانجامی دارد یا نه؟ تا جایی که در روزهای اخیر مسئولان رفسنجان و نماینده دولت و رئیس شورای تأمین در خصوص قتل خیابان شهیدبهشتی سکوت کرده و واکنشی نشان نداده‌اند و این‌که چه برنامه‌ای برای مقابله با رفتارهای خشونت‌آمیز و غیرانسانی و بزهکارانه اتباع دارند، دیگر جای سؤال دارد.
استاندار کرمان اصالتا رفسنجانی‌ست و به حتم از مشکلات و معضلاتی که مهاجران خارجی در رفسنجان به وجود آورده‌اند به طور کامل خبر دارد و باید استانداری با همکاری دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در کرمان و فرمانداری رفسنجان در خصوص ساماندهی اتباع افغانستانی راهکاری درست و منطقی بیندیشند. اکنون استانداری از جابجایی مهمانشهر فعلی و احداث مهمانشهر جدید و ساماندهی اتباع حرف به میان می‌آورد. اما باید گفت در حالت خوشبینانه حدود ۱۰ هزار نفر را می‌توان در مهمانشهر جدید اسکان داد و بر رفتار و کار آن‌ها نظارت داشت و رفت‌وآمدشان را کنترل کرد. اما با بیش از ۷۰ هزار مهاجر که در روستاها، مناطق و شهر رفسنجان پراکنده هستند و چند ده هزار نفر از آن‌ها هیچ مدرک هویتی و شناسایی ندارند، چگونه و با چه روشی بر رفتار اتباع افغانستانی نظارت خواهد شد؟ قصه اتباع افغانستانی سر دراز دارد و سال‌هاست که رفسنجان چنین مشکلات و پیامدهای منفی و رفتارهای بزهکارانه و خشونت‌آمیز و غیرانسانی اتباع غیرمجاز و بی‌هویت را بدوش می‌کشد بدون این‌که دولت در این خصوص برنامه درست و حسابی و مدونی اجراء کند.
