هر تولیدکننده و کارآفرین قصه‌ای جذاب و شنیدنی دارد و اینکه چگونه کار را آغاز کرده و چه سختی‌ها و موانعی بر سر راهش بوده است تا بدین مرحله از کار و تولید رسیده است و در این سال‌ها اگر شیرینی کار بوده، در کنار آن مشکلات هم همچنان هستند اما آن‌ها دست از کار نکشیده‌اند و راه را با قدم‌های محکم‌تری برمی‌دارند.
به گزارش پایگاه خبری شایوردنیوز، پنجمین تور صنعت و رسانه با همکاری انجمن توسعه فرهنگ کارآفرینی و با حضور مدیرعامل انجمن و جمعی از خبرنگاران رفسنجانی برگزار شد و امروز خبرنگاران از چهار واحد تولیدی بازدید کردند که یکی از این کارگاه‌ها در محله رستم‌آباد شهر رفسنجان است و سه کارخانه هم در شهرک صنعتی شماره یک مشغول به فعالیت هستند.
علاوه بر اینکه خبرنگاران از چهار واحد تولیدی بازدید کردند با مدیران این کارگاه‌های تولیدی به گفتگو نشستند.
استاد محمد شهر را می‌سازد
کارگاه استاد محمد در یکی از محله‌های قدیمی شهر رفسنجان است، او این محله را رها نکرده است و به محله دوران بچگی‌اش، رونق کار، تولید و کارآفرینی داده است. محمد میرزاحسینی معروف به استادمحمد در محله رستم آباد شهر رفسنجان کارگاه آهنگری و ساخت مصنوعات فلزی دارد و کارآفرینی‌ست که به قول خودش سواد چندانی ندارد اما به همه آرزوهایش جامه عمل پوشانده است.
استاد محمد از سختی‌هایی که کشیده است، می‌گوید: ۵۲ سال سن دارم و از سال ۶۷ شروع به کار کردم و تا اول راهنمایی درس خوانده‌ام. اوائل کارگر گذر بودم و پدرم هم پولدار نبود که بگویم کمکم کرد. به رشته‌های فنی علاقه داشتم، یادم است که کلاس چهارم معلم از من پرسید می‌خواهی چه کاره شوی؟ گفتم می‌خواهم جوشکار شوم، پدرم هم جوشکار بود، ابتدا دستگاه جوشکاری سیار خریدم و کار می‌کردم، در این راه بسیار سختی کشیدم. طلاهای خانمم را فروختم و اره برقی خریدم.
او اضافه می‌کند: یادم است سال‌ها پیش که برای شهرداری جوشکاری می‌کردم، چک من برگشت خورد و مشکلاتی پیش آمد. آقای ناطقی آهن‌فروش برای خرید آهن کمکم کرد و از زیر صفر شروع کردم.
این کارآفرین با همین کارگاه آهنگری برای چندین نفر اشتغالزایی کرده است و همه کارگران بیمه و حتی بیمه مسئولیت هم هستند و حقوقی بیش از حقوق اداره کار می‌گیرند و او می‌گوید: دخترم معماری خوانده است و در دفتر کارگاه کار می‌کند و در کارگاهم دو مهندس و ده نفر کار می‌کنند، حتی یک زندانی با کار هم مشغول به‌کار شد که امروز وضع مالی‌اش خوب شده و پژو سوار می‌شود.
استاد محمد با اشاره به اینکه برای مجتمع مس سرچشمه هم قطعاتی می‌سازد، بیان می‌کند: به مرور کار کردم و دستگاه‌های به‌روزی به مانند دستگاه لیزر، کپسول، دستگاه خم کن لوله و فلزات و… خریدم. دنبال این مسئول و آن مسئول نرفتم و اینکه هر روز به این آقا و آن خانم سلام کنم که کار به من بدهند.
وی می‌گوید: سواد چندانی ندارم اما طرح‌ها را ذهنی می‌سازم و مغزم بسیار درگیر است. اکثر نیمکت‌ها، تیرهای چراغ برق، سازه پل آیت‌الله صدر و زیرگذر و المان‌های سطح شهر و.. را ساخته‌ام و چراغ‌های راهنمای سطح شهر را که در کشور بی‌نظیر هستند را در کارگاه می‌سازیم.
استادمحمد با اشاره به اینکه در ۲۶سالگی ازدواج کرده و دو فرزند دارد، اظهار می‌کند: به خانواده‌ام سختی نمی‌دهم. خانواده‌ام می‌گویند کمتر کار کن اما من از کار لذت می‌برم و ۲۵ سال مداوم و حتی در روزهای تعطیل کار کردم. جوانان اگر پشت کار داشته باشند در رفسنجان بسیار کار است و پول هم می‌دهند.
استاد محمد میرزاحسینی از آرزوهایش می‌گوید: ۵۰۰ متر مساحت کارگاه است، سال گذشته خانه پدری را خریدم و کارگاه را گسترش دادم اما آرزو دارم کارگاه را بیش از این گسترش بدهم و به دوهزار متر برسد و دستگاه‌هایی که لازم دارم را بخرم، واقعا از کار لذت می‌برم.
او تأکید می‌کند که همه می‌گویند رستم‌آباد محله خوبی نیست اما من کارگاه و خانه‌ام در همین محله است و واقعا امنیت دارد.
سهمیه اندک شکر دولتی تنها تولید یک روز محصولات کارخانه را پوشش می‌دهد
شرکت قندانه در شهرک صنعتی، کام مردمان سرزمینش را شیرین می‌کند، مقصد بعدی خبرنگاران است.
امید عرب مدیرعامل شرکت قندانه که برای سفر کاری به تهران رفته است، وی بعد از بازدید خبرنگاران از کارخانه در گفتگوی تلفنی بیان می‌کند: این کارخانه از سال ۸۵ شروع به فعالیت کرده است که مساحت کارخانه ۱۶ هزار مترمربع است که با تولید قند سنتی شروع کردیم و بعد تولید نبات‌های سنتی و شاخه‌ای، قندهای میوه‌ای و محصولات رژیمی و سلامت محور، شکر سفید و قهوه‌ای به محصولات کارخانه اضافه شد.
عرب با بیان اینکه ۴۰ درصد بازار نبات رفسنجان را پوشش می‌دهیم و ۱۶ نماینده فعال استانی داریم، بیان می‌کند: محصولاتمان در فروشگاه‌های زنجیره‌ای عرضه می‌شود و شروع کار شرکت با ۱۲ نفر بود که هم اکنون ۳۷ نفر مشغول به کار هستند که در صورت حمایت و افزایش سهیمه شکر دولتی، می‌توانیم این تعداد را به ۶۰ تا ۷۰ نفر برسانیم.
این تولیدکننده به مشکلات پیش‌رو اشاره می‌کند و می‌گوید: نمی‌توانیم شکر مورد نیاز را از بازار تأمین کنیم و بدنبال آن نمی‌توانیم تولیدمان را بالا ببریم. اگر شکر مورد نیازمان را تأمین کنیم قطعا تولید بالا می‌رود. مصرف روزانه شکر کارخانه ده تن است که هشت و نیم تن محصول تولید می‌شود اما در این شش ماه فقط ۸ هزار تن شکر دولتی برای کارخانه مصوب شده است که مابقی شکر را باید از بازار آزاد تهیه کنیم.
عرب اضافه می‌کند: مشکلاتی در زمینه صادرات است زیرا صادرات محصولاتی که با شکر تولید می‌شود ممنوع است، درحالی‌که پشمک و دیگر محصولات جانبی شکر صادر می‌شوند و از آمریکا و روسیه هم تقاضای خرید داریم اما نمی‌توانیم صادرات محصولاتمان را داشته باشیم.
وی تأکید می‌کند: اگر شرکت شهرک‌ها و بانک‌ها همکاری کنند، برخی از مشکلات کاهش پیدا می‌کند.
تولید ۷ تن کلمپه در روز
کارخانه نگین رفسنجان محصول سنتی کرمان، کلمپه و سه محصول دیگر را تولید می‌کند. کارخانه‌ای که ۲۵ سال چراغ تولیدش روشن است و روز به روز این چراغ پرفروغ‌تر از گذشته می‌درخشد.
مجید میرزایی مدیرعامل شرکت تعاونی نگین و مدیر شهرک صنعتی در حین بازدید خبرنگاران از کارخانه نگین می‌گوید: شرکت نگین از قدیمی‌ترین واحدهای صنعتی و از شرکت‌های تعاونی پایدار است که رو به توسعه بوده و از سال ۱۳۷۷ کارخانه نگین شروع به‌کار کرد که چهار محصول، بیسکوئیت خشک، کلوچه، کلمپه و بیسکوئیت ویفر تولید می‌شود که فقط یک خط تولید است و روزانه ۷ تن کلمپه تولید می‌شود و اگر خط تولید فقط به تولید بیسکویت اختصاص پیدا کند، روزی ۴ تن بیسکوئیت تولید می‌شود.
این کارآفرین بیان می‌کند: یک طرح توسعه‌ای در دستور کار است که با راه‌اندازی این خط تولید ۳۶۰۰ تن بیسکوئیت در سال و ساعتی یک تن بیسکوئیت تولید خواهد شد.
در شهرستان رفسنجان چندان حمایت نمی‌شویم
میرزایی با تأکید بر اینکه محصولاتمان در رفسنجان کمتر فروش می‌رود، بیان می‌کند: به تمامی استانها محصولات فرستاده می‌شود و به عراق و افغانستان هم صادرات داریم و از اول مهر دو شیفت کار می‌کنیم که پاسخ مشتریان را بدهیم و صادرات به کشورهای همسایه عربی به مانند قطر و عمان را هم در دستور کار داریم.
میرزایی به رقبایی اشاره می‌کند که از مواد اولیه ناسلام استفاده می‌کنند و می‌گوید: بعضی از تولیدکنندگان از خمیر خرما استفاده کرده که از خرمای ضایعاتی است. ما از خمیر خرما استفاده نمی‌کنیم زیرا کیفیت محصول برای ما مهم است و اکنون بازار خوب است.
این تولیدکننده با اشاره به صادرات کلمپه نامرغوب توسط برخی تولیدکنندگان می‌گوید: در مناطق شمال و جنوب عراق و افغانستان بازار کلمپه را به علت استفاده از خمیر خرما خراب کرده‌اند و محصول بی‌کیفیتی وارد بازار شده است.
مدیرعامل شرکت نگین می‌گوید: شرکت مس دو ماه است که از ما محصولی خریداری نکرده است و تمایلی به خرید نشان نمی‌دهد و به زبان ساده زورمان به شرکت مس نمی‌رسد و خدا را شکر احتیاج به آن‌ها نداریم و کارمان به مو رسیده اما پاره نشده است.
وی مشکل اصلی را نوسان قیمت مواد اولیه و نامشخص بودن بازار معرفی می‌کند.
مدیر شهرک صنعتی در ادامه می‌گوید: شهرک صنعتی دو ۳۰۰۰ هکتار است که ۱۰۵ واحد پروانه بهره‌داری دارند و ۸۰ کارخانه فعال هستند و ۲۸۰۰ کارگر در این واحدها کار می‌کنند.
وی به واحدهای غیرفعال اشاره می‌کند و می‌گوید: ۱۰۰ هکتار زمین خالی داریم، البته افرادی زمین گرفتند و چند تایی هم ورشکست شده‌اند و یا سوله‌هایی نیمه‌ساز هستند و اگر افرادی ادامه ندهند، زمین‌ها به شرکت برمی‌گردد.
میرزایی اضافه می‌کند: روزانه ۳۰۰ متر مکعب آب تصفیه می‌شود که با آب تصفیه شده فضای سبز شهرک آبیاری می‌شود و شرکت خدماتی شهرک صنعتی رفسنجان به عنوان شرکت نمونه کشوری انتخاب شده است.
بازار کار خوب است…
آخرین بازدید خبرنگاران از واحد تولیدی تیغ‌های کرکره‌ایست که در کشور تنها ۴ نمونه از این کارگاه است.
علی کرمی مدیرعامل شرکت ریما آلومین و تولیدکننده تیغ درب‌های کرکره‌ای در گفتگو با خبرنگاران می‌گوید: ۱۴ سال پیش با کارگاه کوچک ۱۵۰ متری در یکی از روستاها کار را شروع کردیم که نمونه این کارگاه چهار خط تولید در کشور است که از سال ۱۴۰۰ وارد شهرک صنعتی شده‌ایم و با همه سختی‌ها و انرژی منفی که داده می‌شد و اینکه می‌گفتند نمی‌توانید با دیگر شرکت‌ها رقابت کنید، کار را شروع کردیم. امروز این واحد یکی از واحدهای تولیدی نمونه در کشور است. بازار کار خوب است و واحد تولیدی‌مان در جنوب شرق منحصر بفرد است.
وی اضافه می‌کند: ورق‌ها در اراک تولید می‌شوند و اینجا برش خورده و رنگ می‌‌خورند که رنگ‌آمیزی هم به صورت خودکار است.
کرمی با بیان اینکه ۸ نفر در این واحد تولیدی کار می‌کنند، اضافه می‌کند: اگر نقدینگی افزایش پیدا کند قابلیت افزایش تولید را هم داریم، ۴ هزار متر مربع ورق در ماه تولید می‌کنیم و ۸ نفر در کارگاه کار می‌کنند و اگر کمک‌ها و تسهیلات باشد تا ده نفر هم می‌توانیم نیروی کار را اضافه کنیم. محصولاتمان به شهرهای زاهدان، بندرعباس، یزد، شیراز و شهرهای استان کرمان فرستاده می‌شوند.
بانک‌ها وام و تسهیلات به واحدهای تولیدی نمی‌دهند
این تولیدکننده با گلایه از نبود تسهیلات و اخذ وام به واحد تولیدی‌اش می‌گوید: وام سرمایه در گردش هم به واحد تولیدی‌مان تعلق نگرفته است و به
همه بانک‌ها مراجعه کردم و نامه از ستاد اقتصاد مقاومتی هم گرفتم و بانک ملت و رسالت هم کارکرد حساب داشتیم که به مرحله وام رسید اما وام پرداخت نشد و بعضی از بانک‌ها می‌گویند که پول‌های مس از بانک‌های رفسنجان خارج شده است و ما نمی‌توانیم وام بدهیم.
قطعی برق بدون اطلاع قبلی میلیون‌ها تومان خسارت وارد کرد
کرمی به قطع برق در شهرک‌های صنعتی اشاره می‌کند و می‌گوید: بدون اطلاع قبلی برق شهرک صنعتی را قطع می‌کنند. پنج‌شنبه هفته قبل حدود ۲۵ میلیون تومان ضرر کردیم و فن‌های کارگاه آسیب دید، اگر کمکی نمی‌کنند لااقل از قبل قطعی برق را اطلاع دهند. برق از ۱۰ صبح تا ۸ شب قطع شد، حمایت از تولید همین است؟و این‌گونه جلوی آن گرفته می‌شود.
تحریم‌های داخلی بیشتر از تحریم‌های خارجی صنعتگران را آزار می‌دهد
بابک فارسی مدیرعامل انجمن کارآفرینان شهرستان رفسنجان هم در حین بازدید خبرنگاران از واحدهای تولیدی می‌گوید: متأسفانه در شهرستان بحران نیرو داریم و نیروی کارآزموده نیست و بعضی‌ها هم دنبال کار نیستند.
وی اضافه می‌کند: حال صنعت خوب نیست و اکثر تولیدکنندگان اذعان دارند که تحریم‌های داخلی بیشتر از تحریم‌های خارجی آن‌ها را آزار می‌دهد و تولیدکنندگانی که با نهادهای دولتی در ارتباط هستند، مشکلاتی دارند.
فارسی به افتخارات و رتبه‌های برتر جعلی در حوزه کارآفرینی اشاره می‌کند و می‌گوید: همیشه در شهرستان افتخاراتی در حوزه کارآفرینی داشته‌ایم اما متأسفانه افرادی خود را به عنوان تولیدکننده و کارآفرین برتر معرفی می‌کنند که در یک جشنواره شرکت کرده و عنوانی را دریافت می‌کنند که این جشنواره‌ها چندان معتبر نیستند و بالطبع رتبه‌ها و عناوینشان هم قابل استناد و معتبر و واقعی نیست که این افتخار برای فرد نیست و بیشتر ضعف شخصیتی برای افرادی است که از این عناوین غیر واقعی و جعلی استفاده می‌کنند.
خبرنگار: فاطمه ملایی
