نویسنده: غلامرضا بنیاسدی/روزنامهنگار
شایوردنیوز_یادداشت/من خیلی خوشحال میشوم خبرهای موفقیت را میشنوم. به قول آن مجری معروف که تلاش میشود دیگر معروف نباشد، “چقدر خوبیم ما!” بزرگواران میفرمایند، نفت میفروشیم، پولش را هم میگیریم. بدون برجام و افایتیاف. چند برابر سابق هم میفروشیم. تازه درسِ دیپلماسی هم میدهیم با برقراری روابط با فلان و بهمان. این، خیلی خوب است. هم این که بدون برجامِ فلان فلان شده و افایتیافِ بهمان شده، به فراوانی نفت میفروشیم و به کوری چشم غربیها، هم این که راحت، پولش را هم میگیریم. هم این که با روابطمان آمریکای جهانخوار را به گوشه انزوا فرستادهایم. فقط یک سؤال کوچک پیش میآید از این بزرگان که این دستاوردها را کی باید ببینیم؟ به قول معروف، “پس کو؟” میگویند، چالههای از قبل مانده را پُر کردهایم و بدهیهای دولت قبل را دادهایم! میگوئیم سلمنا. خدا خیرتان دهد و توان تان را مضاعف فرماید فقط به این نکته کوچک هم بزرگوارانه توجه فرمائید که آیا بدهی دولت سابق، خارجی و دلاری بوده است که از همان قطر برای طلبکاران حواله شده است یا ریالی؟ اگر ریال است که باید در همین کشور خرج شود. در حقیقت از این جیب به آن جیب است و نتایجش باید در بازار خودمان نمود ملموس داشته باشد.
به هر حال فرق نمیکند الف پول به بازار بیاورد یا ب. آنچه بازار را تکان میدهد پول است نه آورنده پول اما… اما آنچه ملموس است نه رونق، گرانی و تورم است که حال مردم را ناخوش میکند.
برخیها البته این را نتیجه شکسته شدن رکورد چاپ پول میدانند. من چیزی از این مباحث تخصصی نمیدانم فقط همین که میروم از بازار چیزی بگیرم و هر روز قیمتها بالاتر میروند، میفهمم شرایط چنان که دوستان میفرمایند نیست.
نمودارهای رسانهای حضرات با واقعیتهای کف بازار یک جوری ناهمخوانی دارد. من هم خیلی دوست دارم که آنچه مسئولان محترم در رسانهها میگویند و آمارهایشان را در رنگین شدن سفره مردم ببینم اما نمیبینم. خدا کند مشکل از بینایی من باشد نه از سفره مردم.
خیلی دوست دارم مردم حالشان آنقدر خوب باشد که متولیان امر میگویند. آن وقت امور چنان به سامان خواهد شد که آرزوی همه ماست. امیدوارم آن روز دور و دیر نباشد بلکه نزدیکِ نزدیک باشد. از گلابیهای برجام که گذشت انشاءالله سیبِ شانگهای و پرتقالِ بریکس کام مردم را شیرین کند.
