نویسنده: غلامرضا بنی‌اسدی/روزنامه‌نگار
مقاومت را باید تقویت کرد. مهمتر از سلاح به صدا. این روز‌ها اما محدودیت صدا چندین و چند برابر است تا سلاح. در نبردِ میدانی، موشک نباشد، توپ و راکت هست. این نباشد، تفنگ هست. این هم نباشد سنگ هست. آن را بلوکه کنند، پنجه هست تا خرخره دشمن را به چنگ و دندان بفشارد اما صدا که نباشد، هیچ کس متوجه چیزی نمی‌شود. نه صدای پیروزی اقتدار شکن شان را می‌شنود و نه صدای مظلومیتی که از پاره‌های جگر غزه برمی‌خیزد را. از آن سو دشمن هم موشک دارد هم جنگنده و بمب‌افکن پرواز می‌دهد و مهمتر از این، آتشبار رسانه‌ای خود را چنان روی غزه گرفته است که حقیقت را مثل پیکر کودکان معصوم، پاره، پاره می‌کند.
حقیقت مثل واقعیت در این جغرافیای مظلوم به بلای حصر و حبس خبر و سانسور و تحریف گرفتار است. صهیونیست‌ها حتی کودکانی که خود کشته‌اند را به عنوان کودکان خود که مثلا حماس کشته است را به چشم جهانیان فرو می‌کنند. جنایت‌های خود را به نام فلسطینی‌ها تعریف می‌کنند. تجاوز به دختران و به قفس انداختنِ کودکان و کشتنِ زنان و سالخوردگان را که جنایت مکرر خود آنهاست همراه با تصاویر دستکاری شده‌ای در شبکه‌های رسانه‌ای و اجتماعی منتشر می‌کنند. حرفه‌ای هم این کار را می‌کنند تا میان حماس و داعش، این همانی در اذهان جهانیان ایجاد کنند. عملا دارند جای شهید و جلاد را عوض می‌کنند لذاست که باید صدای غزه گرفتار شده در غربت شد. دشمن مکار به این بسنده نکرده است بلکه می‌کوشد با تفرقه افکنی در ملت‌های مسلمان، پشتوانه عمومی مظلومان فلسطینی را تراش دهد.
من با بیش از سه دهه کار رسانه‌ای با دیدن برخی پست‌ها و پیام‌ها و شنیدن برخی سخن‌ها به ضرس قاطع می‌گویم، دشمن به میان ما نفوذ کرده و از زبان ما سخن می‌گوید. به چشم می‌توان دید که برخی پیاده نظام صهیونیسم شده‌اند. همانی را می‌گویند که آرزوی اوست؛ اختلاف! دانسته یا ندانسته، بی‌لباس و جیره و مواجب، سرباز دشمن شده‌اند در چند شقه کردن ملت. نمی‌فهمند همه ایرانی هستیم و امروز بیش از دیروز، باید پشت هم باشیم. بی‌سواد رسانه، کارشناس رسانه می‌شوند که رسانه‌های فلان چون گفته‌اند نتانیاهو مدعی شد… پس پشت او هستند. نمی‌فهمند در ادبیات رسانه. مدعی شد یعنی ادعای اوست. نه خبری که خبرنگار تأیید می‌کند… اصلاح طلب و اصولگرا در مبارزه با دشمن صهیونیستی یک نظرند. باید هم چنین باشد. در برابر شرِ مطلق، به قول امام موسی صدر باید وحدت مطلق داشت. اتفاقا از مؤلفه‌های وحدت افرین در ایران همین موضوعِ حمایت از مظلوم است.
اگر برخی‌ها با ندانم کاری جای ظالم و مظلوم را در نگاه مردم عوض نکنند. اگر خط نوشته‌های بیگانه نوشت را بازنشر نکنند. اگر به نام انقلابیگری، مرتکب ضدانقلابی‌ترین رفتار که انشقاق در ملت است نشوند. ان‌شاالله، در برابر نفوذ و تخریب، مؤمنانه بایستیم. همه توان‌مان را هم‌افزا کنیم تا صدای مظلومان گرفتار در حصر صهیونیسم باشیم. به امید روزی که همه ضرفیت‌های رسانه‌ای ما رها شده از تخریب یکدیگر در جبهه حق فعال شود؛ غزه؛ صدا، دوربین، حرکت…
