ما هیچ وقت بازنشسته نمی شویم

«معلمان مدارس غیرانتفاعی همه تحصیلکرده، فوق لیسانس و برخی دکترا هستند و هر کدام بیش از ده سال به بالا سابقه کار دارند اما سن ما به استخدام نمی رسد و حتی همیشه با خودمان می گوئیم ما بازنشسته نمی شویم. چرا دانشجویان فرهنگیان و لیسانسه ها که هیچ تجربه ای در تدریس و آموزش ندارند، استخدام می شوند اما ما معلمان با اینکه چندین سال در حوزه آموزش و پرورش فعالیت می کنیم و تدریس انجام می دهیم باید از این حقوق ها مستثنی باشیم.»
به گزارش شایوردنیوز، واخر هفته گذشته جمعی از معلمان مدارس غیرانتفاعی رفسنجان مقابل فرمانداری تجمع و تحصن کردند. در این تجمع معترضان، پلاکاردهایی با نوشته هایی همچون درخواست استخدام در آموزش و پرورش، داشتن امنیت شغلی و سهمیه استخدام دولتی، در نظر گرفتن سنوات، پرداخت حق و حقوق بیمه کامل و…در دست داشتند تا اعتراض خود را نسبت به شرایط شغلیشان با تحصن به مسئولان دولتی و مجلسی ها نشان دهند.
امنیت شغلی نداریم
زارع یکی از معلمان مدارس غیرانتفاعی که در تجمع حضور دارد، می گوید: حق یک معلم غیرانتفاعی نیست که بعد از ده سال که برای تعلیم و تربیت و آموزش زحمت کشیده است و بچه های مسئولان و مقام های بالا را درس می دهد، این گونه حقوقشان پرداخت شود و آیا حقشان نیست که از خودشان دفاع کنند؟ امنیت شغلی نداریم و از نظر بیمه ما را تأمین نمی کنند و حقوق مان بسیار پائین است و نمی توانیم اعتراض کنیم تا اعتراض کنیم فرد دیگری جایگزین ما می شود.
این معلم با طرح این سوال از متولیان آموزش و پرورش، که فرق بین معلم غیرانتفاعی و دولتی چیست؟ بیان می کند: معلم دولتی هشت ماه تدریس دارد و چهار ماه بیکار است و بیمه اش کامل پرداخت می شود و حقوق بالایی دریافت می کند. اما حقوق یک معلم غیرانتفاعی از یک کارگر ساده پائین تر است. بعضی از مدارس حتی معلم ها را بیمه نمی کنند و اگر لطف کنند پنج روز بیمه می شوند و یا ۱۵ روز بیمه را می پردازند و بقیه بیمه را باید از همین حقوق ناچیز معلمی بپردازیم و قیمت بیمه هم بسیار بالاست و دیگر از حقوق مان چیزی نمی ماند.
زارع اضافه می کند: سی دانش آموز را درس می دهم و برای من تابستان هم تعطیل نیست. مسئولان باید از معلمان غیرانتفاعی هم حمایت کنند. ما نمی خواهیم کار معلمان مدارس دولتی را زیر سوال ببریم، کار معلمان مدارس غیرانتفاعی کمتر از معلمان دولتی نیست. آیا نباید مسئولین آموزش و پرورش، کمترین حقوق را برای ما در نظر بگیرند؟ ما خواسته زیادی نداریم و اینکه لااقل شرایط بیمه ما درست شود. معلمان غیردولتی و دولتی از نظر کارکرد در یک سطح هستند، چرا باید از لحاظ حقوق و بیمه این همه تبعیض قائل شوند؟ مگر ما زحمت نمی کشیم و برای آموزش و پرورش و ارتقای سطح دانش و علم دانش آموزان تلاش نمی کنیم؟ همان تعداد دانش آموزی که یک معلم دولتی دارد، ما معلمان غیرانتفاعی هم همین تعداد دانش آموز داریم؛ اما چرا باید تبعیض قائل شوند؟
به تحصن ادامه می دهیم
زارع خاطر نشان می کند: این تحصن و تجمع ما ادامه دارد و به کرمان رفته و مقابل مجلس و وزارتخانه هم تحصن خواهیم کرد. امروز ما از آقای فرماندار توقع داشتیم که در جمع معلمان حضور پیدا کند و خواسته های ما را بشنود و با ما صحبت کند و لااقل به طور لفظی از ما حمایت کند. ما فرهنگی هستیم و نمی خواستیم که به کسی توهین کنیم، به ما گفتند به شرط اینکه ما به تحصن پایان دهیم و متفرق شویم، فرماندار با نماینده هایمان صحبت می کند، و این گونه رفتار با معلمان جای بسی تاسف است.
معاونین را اخراج کردند
رمضانی معاون به مدارس حمایتی اشاره می کند و می گوید: افرادی که هنوز شش ماه نیست سر کار آمده اند، جذب و شرکتی شده اند اما معلم هایی که سالهاست در مدارس غیرانتفاعی تدریس می کنند، جذب آموزش و پرورش نمی شوند و حتی در آزمون های استخدامی، سهمیه ای برای آنها در نظر گرفته نمی شود. از شهریور ۹۳ تدریس می کنم، مدارس دولتی ضعیف را به غیرانتفاعی واگذار کردند و از مهرماه ۹۹ دوباره این مدارس دولتی شدند و با معلم ها قرارداد بستند و معاونین مدارس را اخراج کردند و می گویند مدرسه، معاون نمی خواهد و یا معلمی که سال ها در مدرسه تدریس داشته است و به دلایلی از مدرسه رفته است با او قرارداد نبستند؛ اما با معلم تازه کار قرارداد بسته اند. روزی که ما مدرسه را تحویل گرفتیم، دانش آموزی در مدرسه نبود، مدارس، اوضاع درستی نداشتند. الان وضعیت مدرسه را ببینید که از این رو به آن رو شده است و جمعیت دانش آموزی افزایش پیدا کرده است. اکنون که من به عنوان معاون برای بهبود وضعیت مدرسه تلاش کرده ام و ۶ سال زحمت کشیده ام نباید در مدرسه باشم اما معلمی که تازه وارد است و گزینش انجام نداده و امسال کار خود را به عنوان معلم شروع کرده است را جذب کرده اند و حقوق بالا به او می پردازند و بیمه اش هم کامل پرداخت می شود!
وی در ادامه اضافه می کند: در تابستان و در دوران کرونا، مدرسه را سروسامان دادیم و ۸ مهرماه ۱۳۹۹ بخش نامه ای ابلاغ شد که نمی توانید در مدرسه کار کنید، و حتی خدمتکار را هم بیرون کردند. چند ماه است که بیکارم و بعد از ۱۸ سال من را از کار اخراج کردند، ۱۲ سال است که در مدارس غیرانتفاعی تدریس می کنم و ۶ سال هم در مدارس حمایتی معاون بودم، آیا این عدالت است؟
ما هیچ وقت بازنشسته نمی شویم
معلمان غیرانتفاعی خود را به مانند یک کارگر فصلی می دانند که شرایط کاری شان متزلزل است و پایدار نیست؛ البته این معلمان حقوقی کمتر از یک کارگر ساده دریافت می کنند و حقوق هایشان آنقدر ناچیز است که حتی نمی توانند مابقی روزهایی را که مدرسه بیمه نمی کند را بپردازند. تقریبا ۳۱ اردیبهشت ماه، پایان کار معلمان از طرف مؤسسان مدارس غیرانتفاعی زده می شود و بیکاری و بی حقوقی معلمان مدارس غیرانتفاعی شروع می شود تا مهرماه به امید اینکه دوباره با آنها قرارداد بسته شود.
حسینی ۱۳ سال است که معلم مدرسه غیرانتفاعی است و با حقوق ۵۰ هزار تومان معلمی را شروع کرده است، در گفتگو با شایورد بیان می کند: با اشتیاق و ذوق سر کلاس می روم؛ اما واقعا در این سال ها عدالت را در حق ما اجرا نکردند. در ماه، ۱۵ روز بیمه ما را پرداخت می کنند، و بعضی از همکاران ۱۰ و ۵ روز در ماه بیمه شان پرداخت می شود. حقوق مان بر اساس عدالت، سختی کار و سنوات پرداخت نمی شود؛ لااقل بیمه ما را کامل بپردازند که بازنشستگی سر موقع داشته باشیم. بیمه نصف ماه را باید خودمان بپردازیم که خیلی از همکاران این توانایی را ندارند. ما هیج وقت بازنشسته نمی شویم و به آن سن بازنشستگی نمی رسیم. بیش از ۵۰۰ هزار تومان باید برای ۱۵ روز بیمه بپردازیم که حقوق یک معلم غیرانتفاعی ۵۰۰ هزار تومان است و اگر بخواهد ۱۵ روز مابقی بیمه را بپردازد باید کل حقوق شان را برای بیمه بپردازند. باید ۵۰ سال کار کنیم تا بازنشسته بشویم و همین است که می گویم هیچ وقت بازنشسته نمی شویم. بالاترین حقوق یک معلم غیرانتفاعی، ۸۰۰ هزار تا یک میلیون تومان است.
وی عنوان می کند: درآمد معلمان مدارس غیرانتفاعی بسیار کم است. درآمد مدارس غیرانتفاعی بیشتر به جیب مؤسسان می رود. حق را به مؤسسان هم می دهیم؛ لااقل بیمه ما را کامل بپردازند تا آینده ای داشته باشیم. در راه همین تدریس، شنوایی گوش راستم را از دست دادم و صدایی در گوشم است و تا آخر عمر با من است و درمان هم ندارد. شغل معلمی را دوست داشتم و هرگز نمی گویم کار اشتباهی کردم، حداقل یک حقی را برای ما در نظر بگیرند. چه فرقی بین معلم غیرانتفاعی و با معلم دولتی از نظر ساعت و سختی کار وجود دارد؟ خودمان را که با معلمان دولتی مقایسه می کنیم، واقعا زیاد کار می کنیم.
سهم معلمان غیرانتفاعی در آزمونهای استخدامی آموزش و پرورش نامشخص است
میانگین حقوقی معلمان مدارس غیرانتفاعی بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان است که به هیچ وجه با تورم حال حاضر کشور همخوانی ندارد و اینکه معلمان باید نیمی از بیمه شان را خودشان بپردازند تا در زمان مشخصی به بازنشستگی برسند. همانطور که گفته شد، شغل معلمی در یک مدرسه غیرانتفاعی ناپایدار است و هر آن ممکن است بیکار شوند، با عواملی به مانند؛ بارداری، اعتراض به میزان حقوق، بیماری و…این معلمان دلسوز از کار بیکار میشوند، که این مسئله نیز عادلانه نیست. البته بسیاری از معلمان مدارس غیرانتفاعی هم با گزینش آموزش و پرورش و با مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد حتی دکترا مشغول به تدریس در مقاطع مختلف هستند ولی هیچ حمایتی را از طرف آموزش و پرورش دریافت نمیکنند. از آن طرف مجلس هم در خصوص نحوه استخدام معلمان غیرانتفاعی قانون مشخصی به تصویب نمی رساند و یا اینکه در آزمون های استخدامی سهم مشخصی به این معلمان اختصاص داده شود، معلمانی که سابقه تدریس در آموزش و پرورش را دارند و چندین گام از معلمان تازه کار جلوتر هستند.
عباسی معلمی با سابقه تدریس بیش از ۱۵ سال در مدرسه غیرانتفاعی است و در گفتگو با شایورد می گوید: ما دانشآموزان خانوادههای طبقه متوسط به بالا را آموزش می دهیم و وقت زیادی هم صرف می کنیم، به دلیل آنکه این خانوادهها برای تحصیل فرزندانشان هزینه میکنند و انتظار دارند فرزندانشان نمرات بالایی کسب کنند و همچنین در یادگیری و شانس قبولی در کنکور بسیار بهتر از دانش آموزان مدارس دولتی عمل کنند.
وی تصریح می کند: والدین انتظار دارند که در هر ساعت شبانه روز و با تشخیص خودشان آنلاین باشیم و نسبت به تدریس و رفع اشکال درسی فرزندانشان اقدام کنیم. البته آنچه مهم است که کرونا هزینه اینترنت را هم به ما معلمان غیرانتفاعی تحمیل کرده است و روزانه به جز تدریس آنلاین باید چند ویدئوی آموزشی هم برای این دانشآموزان ضبط کنیم.
جبران کمبود نیروی انسانی آموزش و پرورش با معلمان غیرانتفاعی
رئیس آموزش و پرورش رفسنجان یک هفته پیش در نشست خبری به بحث کمبود نیروی انسانی در رفسنجان اشاره می کند و می گوید: سالهاست که در تامین نیروی انسانی متخصص در شهرستان رفسنجان کم لطفی شده نه از طرف شهرستان، بلکه از طرف استان و وزارتخانه. یعنی ما با کمبود نیروی انسانی در بعضی سالها به شدت مواجه بودیم و هرچند در سال تحصیلی گذشته تعدادی از حق التدریسهایی که طبق قانون آموزش و پرورش واجد شرایط بودند، استخدام شدند ولی برای سال تحصیلی آینده باز هم کمبود وجود دارد.
تقوی اضافه می کند: ۳۷ درصد مدارس رفسنجان غیردولتی هستند و ۳۳ درصد دانشآموزان شهرستان در این مدارس تحصیل میکنند، که در واقع یک سوم بار آموزش و پرورش شهرستان رفسنجان بر دوش مدارس غیردولتی است.
رئیس آموزش و پرورش رفسنجان در نشست خبری اخیرش به صراحت به کمبود نیروی انسانی در آموزش و پرورش اشاره می کند و اینکه امسال، نیروهای زیادی در رفسنجان بازنشسته خواهند شد، که وجود معلمان مدارس غیرانتفاعی را می توان به عنوان یک ظرفیت در نظر گرفت که می توانند به کمک آموزش و پروش بیایند و کمبود نیروی انسانی را جبران کنند که در این خصوص متولیان آموزش و پرورش رفسنجان می توانند این ظرفیت را به استان و حتی مرکز معرفی کنند تا در استخدام معلم، معلمین غیرانتفاعی در اولویت باشند.
البته همانطور که رئیس آموزش و پرورش گفته است که اگر مدارس غیردولتی نبودند، آموزش، تعلیم و تربیت در شهرستان دچار مشکل می شد، این نشان می دهد که معلمان مدارس غیرانتفاعی بازو و اهرم کمکی در عرصه تعلیم و تربیت هستند که نبایستی از این نیروهای ارزشمند غافل بود و باید از آن ها حمایت کرد و در رفع مشکلات شان، تمامی تلاش خود را به کار گرفت؛ نه اینکه تمامی حمایت ها از مؤسسان مدارس غیرانتفاعی انجام گیرد و اینکه بیشتر درآمدها و کمک ها از طرف آموزش و پرورش به سمت مؤسسان مدارس غیرانتفاعی گسیل شود و عدالت در خصوص معلمان این مدارس برقرار نشود.
گزارش:فاطمه ملایی