۱۲ شاخ بزرگ قوچ را با یک سیم به هم متصل کرده و از تابلویی آویزان کرده اند، تابلویی که بر روی آن نوشته شده است «منطقه شکار ممنوع منصورآباد»، و همچنین برگه ای که نام چند قرق‌بان را با خط قرمز بر روی آن نوشته اند و بر روی تابلو چسبانده اند. البته این اعتراض خشن به همین‌جا ختم نشده است، و چند آبشخور هم در منطقه تخریب و آتش زده شده است.
به گزارش شایوردنیوز، طی روزهای گذشته تصاویر این اعتراض بسیار خشن در فضای مجازی دست به دست می چرخد، تصاویری که باعث جریحه دار شدن احساسات دوستداران حیات وحش و مردم شده است. عملی که به طور واضح مشخص نمی کند که کار چه کسانی است، اما حدس زده می شود که شکارچیان و افراد محلی دست به این کار زده اند، افرادی که احساس می کنند، حق آن‌ها از شکار حیوانات منطقه داده نشده است و سهم خود را می خواهند و به این شکل اعتراض خود را نشان داده اند و از اینکه نمی توانند به طور غیرقانونی در این منطقه شکار کنند، دست به تخریب آبشخورها زده و همچنین شاخ چند رأس قوچ را آویزان کرده تا بگویند ما هم از منطقه سهمی داریم.
بعد از این اتفاق، مرجان شاکری مدیرکل حفاظت محیط زیست استان کرمان به همراه هیأت همراه از منطقه منصورآباد بازدید می کند تا از نزدیک موضوع را مورد بررسی قرار دهد. شاکری در این بازدید به انتشار تصاویر این عمل شقاوت آمیز در فضای مجازی اشاره می کند و می گوید: «این عمل باعث جریحه دار شدن افکار عمومی شده است و اقدامات لازم برای دستگیری این متخلفان در دستور کار یگان حفاظت استان قرار گرفته و به زودی این هنجارشکنان دستگیر خواهند شد.»
قرق اختصاصی منصور آباد رفسنجان اولین قرق کشور است که ۱۲۶ هزار هکتار وسعت دارد که انواع حیوانات در منطقه آزادانه زندگی می‌کنند، تا جایی که گفته می شود به علت امن بودن منطقه و جلوگیری از شکارهای غیرمجاز، جمعیت بز و قوچ و..در این منطقه در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. در کنار تلاش‌های قرق‌بانان، یک گروه مردم نهاد با بیش از ۲۰۰ عضو، حفاظت از این منطقه را بر عهده گرفته اند. این گروه مردم نهاد علاوه بر اینکه برای حفظ حیات وحش تلاش می کنند، حتی در بحث بیابان‌‌زدایی هم تلاش کرده و درختانی سازگار با محیط کشت کرده و درختان و گونه های گیاهی را با تانکر، آبیاری می کنند تا منطقه به بیابان تبدیل نشده و زندگی وحوش در آن ادامه داشته باشد و گونه های جانوری و گیاهی حفظ شوند.
گفتنی است، در این سال‌ها بحث و جدل‌هایی بین شکارچیان و مردم محلی و محیط زیست و دولت به وجود آمده که سهم بیشتری از شکار حیوانات منطقه می خواهند، که البته گفته می شود سالانه ۱۰ تا ۲۰ پروانه صادر می‌شود و بر اساس قانون از این تعداد پروانه هم سی درصد متعلق به افراد محلی است که سازمان محیط زیست طی قرعه‌کشی به محلی ها می‌دهد و چند پروانه هم سهمیه شکارچیان خارجی است تا درآمدهایی کسب شود و هزینه حفاظت از منطقه شود، هر چند به خاطر کرونا و شرایط دیگر، شکارچی های خارجی فعلا برای شکار به منطقه نمی آیند. اما محلی‌ها این سهم را کم می دانند و سهم بیشتری از طبیعت و منافع آن می خواهند، که البته این اعتراض ها به سمت خشونت کشیده می شود و شکارهای غیرمجاز انجام می گیرد. به حتم دستگاه قضا بایستی با متخلفان برخورد کرده، و به طمع شکارچیان پایان دهد، شکارچیانی که برای لحظه ای خوش‌گذرانی و تفریح به محیط زیست و حیات وحش آسیب می رسانند و گونه های جانوری را در معرض خطر قرار می دهند، منطقه ای که متعلق به افراد خاصی نیست، بلکه این سرمایه متعلق به عموم مردم است.
اما به نظر می رسد باید در خصوص فعالیت‌ها و میزان درآمدهای منطقه قرق منصورآباد بیش از این اطلاع رسانی شود و مردم محلی در جریان بعضی از امور قرار گیرند و دادن مجوزها بر اساس روال قانونی باشد، تا ابهامات رفع شود تا چنین اتفاقات وحشتناکی رخ ندهد، اتفاقاتی که قطعا به محیط زیست، حیات وحش و گونه های جانوری آسیب جدی می رساند و حیوانات را در معرض انقراض قرار می دهد.
