بدون ماسک ریه هایمان به کرونا عادت ندارد

استفاده از ماسک، هنگام بیرون رفتن از منزل در این روزهای کرونایی مورد تأکید قرار گرفته است و در برخی از اماکن عمومی و اداره ها از ۱۵ تیرماه استفاده از ماسک اجباری اعلام شده است. در سطح شهر رفسنجان عده ای از مردم در ترددهای روزانه شان در اماکن عمومی و تجمعات تا حدودی ماسک می زنند و این جای امیدواری است که با این امر هم از خود و هم از دیگران محافظت می کنند. اما در مقابل وقتی در این بین کسانی را می بینیم که ماسک نمی زنند، احساس خطر، استرس و اضطراب ما را فرا می گیرد که نکند او دارای ویروس باشد و با نزدیک شدن به ما و دیگران ویروس را منتقل کند.

یک ماه از تابستان گذشته است و ۲ ماه دیگر تا پاییز مانده است، پیش بینی ها حاکی از این است که در صورت عدم رعایت نکات بهداشتی، فاصله گذاری اجتماعی و ماسک نزدن با موج دوم بیماری کرونا آن هم با مرگ و میر بیشتر مواجه خواهیم شد.

۵۰ درصد مسافران خطوط واحد ماسک نمی زنند

پایانه های حمل و نقل مسافران، اتوبوس ها و خطوط واحد از مکان هایی شلوغ است که با توجه به اینکه ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام کرده است که افراد در مکان های شلوغ حضور پیدا نکنند و در صورت ضرورت باید از ماسک استفاده کنند امّا برخی مسافران ماسک نمی زنند.
یکی از مسافران که از خط واحد پیاده شده بدون ماسک است از او می پرسم چرا ماسک نمی زنی، مگر نمی دانی اتوبوس یکی از محیط هایی است که احتمال آلودگی در آن بسیار بالاست؟
وی می گوید: ماسک در کیف دارم و به محل کارم که برسم می زنم.

چندین مسافر دیگر هم بدون ماسک هستند، حسین قربانی یکی از راننده های خط واحد مسیر پایانه شهید چمران تا عباس آباد آقاغفور و محمدآباد ( حدود ۸ کیلومتر ) است که مسافران را به مقصد می رساند، او می گوید: از ده نفر مسافر متوسط ۵ نفر ماسک می زنند با اینکه در خط واحد نوشته ای با محتوای “مسافران حتماً ماسک بزنند” هم نصب کرده ایم و به آن ها هشدار دادیم که خطر کرونا هنوز وجود دارد امّا همچنان برخی مسافران اهمیت نمی دهند.

ایمان سجادی هم یکی دیگر از راننده های این پایانه که مسیر لاهیجان را طی می کند، می گوید: نصف افراد ماسک می زنند، هرچه هم اصرار می کنیم برخی دلشان به حال خودشان می سوزد و ماسک می زنند برخی هم می گویند که نداریم و در تهیه آن عاجزیم.

در دیگر پایانه ها هم که سر می زنم اوضاع به همین شکل است. برخی مسافران ماسک نمی زنند انگار در شرایط بحرانی کرونا این افراد سر لج با سلامتی خود و دیگران دارند.

صرفه جویی در ماسک عجیب است؟؟!!

عابر پیاده ای هم می گوید: روزانه از صبح تا شب بابت همه چیز داریم هزینه می کنیم، ماسک هم برای سلامتی است که از هر چیز دیگری واجب تر است، این هزینه را در کنار قبوض آب، برق و گاز و مایحتاج زندگی هم مصرف کنیم.

خانم وطن پرست ادامه می دهد: اگر کسی خدانکرده مریض شود حاضر است زندگی خود را بدهد تا دوباره سلامتی خود را به دست آورد؛ درست است خیلی ها فقیر هستند امّا همان فقرا هم هرچند هم نداشته باشند باید یک جایی از زندگی خود بزنند و ماسک را که سپر بلای ویروس کرونا است تهیه کنند و صرفه جویی در ماسک و نخریدن آن واقعاً عجیب است؛ الان شرایط بحران بر همه جهان چتر انداخته و مردم مسئول هستند تا در برابر این ویروس خود را با مجهز کردن به ابزاری مانند رعایت نکات بهداشتی، مسافرت نرفتن، فاصله گذاری اجتماعی و ماسک زدن واکسینه کنند که مهمترین موارد واکسینه، زدن ماسک است.

ماسک به درد نمی خورد!!

جوان ۱۷ ساله ای هم که بی پروا و بدون ماسک در خیابان تردد می کند، زدن ماسک را کاری غیر ضروری و بیهوده می داند و می گوید: ماسک در خانه دارم امّا از ماسک خوشم نمی آید؛ مادرم هم توصیه می کند که ماسک بزن برای سلامتی مهم است.

او که دارای گوشی مدل بالا است، اطلاعات خود را در مورد بیماری کرونا ناچیز عنوان می کند و اضافه می کند: من ماندم ماسک چیست؟

ماسک فروشی کسب و کار یک دستفروش

دستفروشی که تا قبل از شیوع کرونا کسب و کارش به اندازه مخارج زندگی می چرخید، کرونا که آمد چرخ زندگی اش را خواباند. او دست از تلاش بر نداشت ضمن اینکه کسب و کارش را تغییر داد و در حفظ سلامتی افراد جامعه گام هایش را جور دیگر برداشت. او برای پهن کردن بساط ماسک فروشی مجوزهای لازم را از مرکز بهداشت، نیروی انتظامی و فرمانداری گرفته است حالا هم با تهیه هر عدد ماسک به قیمت ۲۰۰۰ تومان آن ها را به قیمت ۲۵۰۰ تومان به دست مشتری می رساند.

این دستفروش می گوید: دغدغه سلامتی مردم دغدغه من هم است من هم سهم خود را در مقابله با کرونا این‌گونه اجرا می کنم درست است کسب و کارها خوابیده است امّا از طرفی مردم به ماسک نیاز دارند.

وی روزانه ۲۰ تا ۳۰ عدد ماسک می فروشد و تا ۲۰ هزار تومان سود می کند او خدا را شاکر است.

سینه ما به گرد و غبار مصالح ساختمانی عادت دارد اما به کرونا نه

یکی از کارگران ساختمانی هم که مشغول درست کردن سیمان است و چند سرفه ای هم می زند از او می پرسم چرا ماسک نمی زنی؟ پاسخ می دهد: ما کارگران از قشر ضعیف به شمار می آییم؛ در شغل‌مان گرد و غبار سیمان، خاک و دیگر مصالح ساختمانی وجود دارد و بحران کرونا هم بر این مشکل مضاعف شده است نه تنها سینه ما به این گرد و غبار عادت کرده بلکه برای مبارزه با شیوع بیماری کرونا توان اقتصادی جهت خرید ماسک نداریم.

او ادامه می دهد: ما کارگران روزانه باید حتماً یک ماسک بزنیم و در پایان کار آن را دور بیاندازیم زیرا دیگر قابل استفاده نیست، امّا خرید ماسک برای ما به صرفه نیست؛ الان هم ماسک گران شده و در داروخانه ها هر یک ماسک به قیمت ۲۵۰۰ تومان به فروش می رسد درآمد ما که گاهاً فصلی است و بعضی مواقع کار نیست کفاف زندگی مان را نمی دهد چه برسد به خرید ماسک.

این کارگر ساختمانی تصریح می کند: ماسک زدن برای کارگران جدای از شیوع کرونا هم ضروری است چون گرد و غبار به ریه ما آسیب می زند، ای کاش حداقل دولت فکری برای کارگران ساختمانی در زمان کرونا بر می داشت تا از این بحران بتوانیم به خوبی عبور کنیم.

برای اینکه ببینیم صنف کارگران رفسنجان آیا حمایتی از لحاظ توزیع ماسک بین کارگران ساختماتنی انجام می دهد یا خیر؟ به سراغ مسئولین این صنف می رویم.

کارگران توان مالی برای خرید ماسک ندارند

رئیس صنف کارگران ساختمانی شهرستان رفسنجان هم با اشاره به وجود بیش از ۴ هزار و ۵۰۰ کارگر ساختمانی در رشته های مختلف از جمله کارگر معمولی، برقکار، بنا، سیمان زن، لوله کشی ساختمان، ظریف کار، گچ کار و… در رفسنجان می گوید: کارگران ساختمانی عمدتاً فصلی هستند و امسال با بحران کرونا ساختمان سازی ها خوابیده و تعدادی از کارگران بیکار شدند.

علی رضابیگی تصریح می کند: فصل پائیز احتمال داده اند که شیوع ویروس بیشتر شود از طرفی پارچه هم گران شده و ماسک این کالای ضدکرونایی کمتر تولید و به بازار عرضه می شود همین مقدار کم هم گران به دست مردم می رسد.

وی ادامه می دهد: متأسفانه با اجباری شدن ماسک، اکثر کارگران نمی توانند آن را تهیه کنند کارگرانی که به صنف جهت انجام امور اداری خود مراجعه می کنند ما از جیب خود ماسک تهیه کردیم و اگر نداشته باشند در اختیار آن ها می گذاریم.

رضابیگی با بیان اینکه ماسک زدن راه قوی در مقابله با قطع زنجیره کرونا است خاطرنشان می کند: کارگران باید روزانه یک ماسک بزنند آن ها در شرایطی هستند که امکان مبتلا شدن وجود دارد، بر خلاف یک کارمند اداری یا مغازه دار و … که شاید دو تا ۳ روز از یک ماسک بتوانند استفاده کنند. متأسفانه کارگر نمی تواند یک ماسک را چند روز استفاده کند.

این مسئول با اشاره به ۴۵۰۰ کارگر در رفسنجان و نیاز روزانه آن ها به ماسک گفت: به فرض، قیمت هر ماسک را ۲ هزار تومان حساب کنیم روزانه حداقل ۸ میلیون تومان باید صرف هزینه خرید ماسک آن ها شود؛ باید درخواست وام کنیم تا ماسک تهیه کنیم و در اختیار آن ها قرار دهیم.

او خاطر نشان می کند: در بحران کرونا ۵۰۰ بسته معیشتی شامل مرغ، پنیر، برنج، روغن،چای، رب گوجه فرنگی و… را با رایزنی با عوامل اجرای طرح مهمانی بزرگ رفسنجانی ها که اواخر اسفند ماه سال گذشته اجرا شد جذب و بین ۵۰۰ خانوار از کارگران رفسنجان توزیع کردیم.

متاسفانه مسئولان بهایی به کارگران نمی دهند

مهدی شمسی عضو هیئت مدیره این صنف هم می گوید: شرایط کرونا حاکم شده امّا به ناچار باید کارگران در محیط کار از مواد ضدعفونی کننده و ماسک استفاده کنند تا گرفتار ویروس نشوند؛ این قشر نمی توانند از عهده خرج و مخارج زندگی خود برآیند متأسفانه مسئولین هم به آن ها بها نمی دهند و در تهیه ماسک یا نیازهای دیگر این قشر حمایتی نمی کنند.

او اضافه می کند: برخی از کارگران ندارند ما از فرمانداری هم تقاضا کردیم که برای کارگرانی که کسب و کار آن ها به دلیل کرونا آسیب دیده و تعطیل شده است تسهیلات یک میلیون تومانی ارائه دهند امّا تا به حال که مشاهده کردیم مسئولین از ارائه خدمات به این قشر شانه خالی کردند.

سعید صالح عباسی عضو دیگر هیئت مدیره صنف کارگران رفسنجان هم می گوید: اگر بخواهیم ماسک را از داروخانه یا مراکز فروش تهیه کنیم سخت است و منابع مالی وجود ندارد؛ لذا اگر تعاملی با کارگاه های بسیجی و جهادی که ماسک می دوزند مانند موکب خاتم الانبیاء و بسیج داشته باشیم شاید بهتر بتوان تا زمان فروکش کردن این بحران ماسک مورد نیاز قشر کارگر رفسنجان را تا حدودی برآورده کرد.

او اضافه می کند: قشر کارگر نان آور خانه و درآمد آن ها با توجه به تحریم ها و تورم ضعیف و ناچیز است.
صالح عباسی می گوید: صنف تشکیل شده برای حمایت از کارگران لذا مسئولان هم دست ما را جهت حمایت هرچه بهتر این قشر بگیرند.

۲۰۰ تا ۱۲۰۰ تومان سود فروش هر ماسک در داروخانه های رفسنجان است

بنا به گفته های برخی مردم که ماسک گران است و قدرت خرید این ابزار سلامتی را ندارند. سری هم به تعدادی از داروخانه های رفسنجان زدیم یکی از داروخانه ها ماسک را به قیمت ۲۵۰۰ تومان می فروشد. فروشنده قیمت را برای ماسک های معمولی ۲۵۰۰ عنوان می کند و می گوید: ماسک فیلتر دار هم قیمت بین ۱۰ هزار تا ۱۵ هزار تومان است. ما از شرکت پخش و توزیع اقلام پزشکی هر ماسک را به قیمت ۱۷۰۰ تومان تهیه و با قیمت ۲۵۰۰ تومان به دست مردم می رسانیم.

مردم در خانه ماسک پارچه ای تهیه کنند

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان هم با اشاره به اینکه ماسک باید استاندارد و دارای سه لایه و یا دو لایه باشد،می گوید: در شرایطی که کمبود ماسک یا با گرانی این کالا مواجه هستیم مردم می توانند با پارچه های استاندارد مخصوص ماسک، آن را در خانه تهیه کنند که پس از استفاده می توانند آن را شسته و با اتو میکروب زدایی کنند و روز بعد دوباره مصرف کنند.

احمد جمالی زاده بیان می کند: زدن ماسک هم باید تحت شرایطی باشد نباید مدام ماسک را از روی صورت برداشت و دوباره استفاده کرد چون امکان آلوده شدن آن وجود دارد.

او به پویش “من ماسک می زنم” اشاره و تصریح می کند: زدن ماسک بالای ۷۰ درصد از ابتلای فرد به کرونا می تواند جلوگیری کند. ماسک هزینه چندانی ندارد چنانچه افرادی نمی توانند آن را تهیه کنند می توانند در خانه بدوزند و استفاده کنند.

جمالیزاده ادامه می دهد: ماسک واکسنی است قویتر از واکسن های رایج، و ایمنی که ماسک در برابر این بیماری ایجاد می کند، بهتر از سایر داروها و مسکن ها است.
جمالیزاده با اشاره به اینکه ماسک های جراحی و معمولی گاها استانداردهای لازم را ندارند، می گوید: استفاده از ماسک های پارچه ای هزینه خانوارها را بالا نمی برد.

جمالیزاده با تأکید بر اینکه همه باید ماسک بزنند، می گوید: با رعایت نکات ساده بهداشتی، زدن ماسک، پرهیز از تجمعات، تغذیه سالم و ورزش زنجیره انتقال ویروس قطع می شود؛ الان در دنیا تحقیقات نشان داده است که ماسک در مبتلانشدن فرد موثر است برای بیماران، سالمندان و … واجب است و افراد سالم هم تا جایی که می توانند ماسک بزنند و در غیر این صورت از تجمعات پرهیز و نکات بهداشتی را رعایت کنند.

پرسنل بیمارستان هم کمبود ماسک دارند

معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان هم می گوید: ماهانه ۱.۵ تا ۲ میلیون عدد ماسک به سازمان غذا و داروی کل دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور اختصاص یافته و توزیع می شود.

رضاعلی سلطانخواه می گوید: قبلا ماسک در رفسنجان با قیمت مشخص توزیع می شد، در حال حاضر با شیوع کرونا کارخانه هایی هم در سطح کشور تولید می کنند هم اینکه در شهرستان ها کارگاه های جهادی اقدام به تولید این کالا کردند که هزینه های تولید ماسک در کارگاه های تولیدی هم بالا رفته است.

او با اشاره به اینکه توزیع ماسک در داروخانه ها هم بنا است بر عهده وزارت صمت باشد. اضافه می کند: تا اجرای این دستورالعمل کارخانه های تولید کننده ماسک در سطح کشور این محصول را به شرکت های واسطه گر تجهیزات پزشکی جهت توزیع در شهرستان ها با نرخ غیر مصوب می فروشند.

رضاعلی سلطانخواه با اشاره به اینکه نرخ کارخانه ای ماسک را ۱۰۵۰ اعلام کرده اند و ۱۵۰۰ تومان برای مصرف کننده، بیان می کند: داروخانه ها را بر اساس فاکتور کنترل می کنیم چنانچه درصد سود آن‌ها از فروش ماسک بیشتر باشد برخورد می کنیم، ماسک در داروخانه های رفسنجان با قیمت ۱۵۰۰، ۲۰۰۰ و ۲۵۰۰ تومان با توجه به اینکه از شرکت های مختلف سطح کشور با نرخ مختلف تهیه می کنند عرضه می شود و اگر جلوی فروش در داروخانه ها را بگیریم شاید از همین مقدار ماسک هم مردم محروم شوند.

او ادامه می دهد: روزانه ۵ تا ۶ هزار ماسک در بیمارستان علی بن ابیطالب رفسنجان مصرف می شود؛ پرسنل بیمارستان هم کمبود ماسک دارند، ماسک های مورد نیاز مردم، ادارات، بخش های خصوصی و دولتی، بیمارستان ها و … قرار است با ساماندهی مسایل بین وزارت صمت، وزارت بهداشت و دیگر ارگان های زیربط تهیه و با قیمت مناسب مصوب در ستاد ملی مبارزه با کرونا توزیع شود.

قیمت ماسک در ستاد ملی مبارزه با کرونا با ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ تومان مصوب شد امّا بیشتر داروخانه ها ماسک را به قیمت مصوب ستاد ملی مبارزه با کرونا تحویل مردم نمی دهند. باید دید آیین نامه های اجرایی جدید مصوبه ستاد ملی مبارزه با کرونا منجر به ساماندهی قیمت ماسک با قیمت مصوب به داروخانه ها می شود یا خیر؟

ادامه روند بحران کرونا کادر درمان را خسته کرده امّا از انجام وظایفشان کم نکرده است. کادر درمان، سلامت را به بیماران هدیه می کنند ما نیز برای اینکه افراد کمتری دچار این بیماری شوند با زدن ماسک کادر درمان را یاری کنیم.